Het werd allereerst aangeschreven aan Titiaan, dat wisselde niet veel later naar Giorgione, maar is sinds 1904 weer van Titiaans hand. Hoewel de meeste heiligen je wel bekend in de oren zullen klinken, zal er eentje waarschijnlijk uitspringen; st-Rochus.

De heilige Rochus, te herkennen aan een pestbuil op zijn bovenbeen, is een heilige die werd aangeroepen tegen de pest. De pestheilige leefde in de 14e eeuw en vertrok na de dood van zijn welgestelde ouders vanaf Montpellier naar Rome. Op weg ernaartoe schoot hij te hulp bij verschillende pestuitbraken in Italië. Na zijn morele plichten volbracht te hebben, keerde hij weer na jaren terug, maar hij liep de infectieziekte zelf op en ging vrijwillig in quarantaine. Hij trok zich terug in de bossen tot hij genas (met behulp van een hond) en keerde terug naar huis. Eenmaal thuis werd hij door zijn oom beschuldig van spionage en in de cel gegooid, waar hij ook stierf. Niet een prettig einde, maar hij is wel patroonheilige van de vrolijk blaffende viervoeters, de invaliden, de vals beschuldigden en de bachelors. Al met al blijkt de geschiedenis zich in mate te herhalen, maar wij dachten simpelweg niet dat we dat zouden meemaken.