Sinterklaas

Het is sinterklaasavond, bijna is het feest.
Is de goedheilig man al bij jou langs geweest?
Om het wachten te verzachten, vandaag een post in dichtvorm gegoten.
We raden aan om hem te lezen onder het genot van een handje kruidnoten.
De ARTillerie zal vandaag jouw sinterklaaskennis verrijken.
Met een schilderij waar je eerst heel goed naar moet kijken.
Het feest van Sint-Nicolaas behoort tot een traditie van honderden jaren oud.
Zo komt dit werk uit de achttiende eeuw, 1703 welbeschouwd.
Het is geschilderd door de Hollandse schilder Matthijs Naiveu (1647-1726),een meester die eveneens werkte in het bierbrouwersmilieu.

Wat we zien is de intocht van de goedheilig man in een stad gelijk Venetië of Rome.
Iets waar de Sint tegenwoordig misschien enkel van kan dromen.
De heilige zien we tussen horden kinderen iets meer rechts van centraal,
in een uitdossing voor ons lang niet meer zo banaal.
Mantel en mijter zijn vervangen door een pak geheel van bont, dat is misschien wel even wennen.
Maar de cadeautjes aan zijn witte paard die zal je vast en zeker wel herkennen.
Een pop, een trommel en een tol;onze liedjes staan nog steeds met dit oude speelgoed vol.

Maar, wat zijn de opvoedkundige principes van de beste man?
Zoals je ziet slaat de Sint hier met een roe.
Ja daar kon hij wel wat van!
De twee vechtende jongens voor hem probeert Sint uit elkaar te drijven,
door te slaan met takken op hun kinderlijke lijven.
Tegenwoordig is de goedheilig man wat milder van aard en daden.
Zodat hij het tere kinderzieltje zelden meer zal doen schaden.

Kijken we wat verder naar de omgeving van de goede Sint,
dan zien we twee mannen dansen met een tamboerijn, ik hoop dat je ze vindt.
Op het eerste gezicht lijken dit Sints Pieten, ’t is niet raar dat dit wordt aangenomen.
Maar niets is minder waar, want Pieten zijn er pas honderdvijftig jaar later bijgekomen.
De gemaskerde mannen die je vooraan ziet, zo kleurrijk en bont gekleed,
zijn harlekijnen – en dus geen Pieten – dat je het maar even weet.
Ze komen telkens terug in bijna al Naiveus schilderijen.
Zijn feestelijke genrescènes zijn de plek waar zij nu eenmaal goed gedijen.
De kleding doet jou misschien toch echt wel aan Piet denken, zo niet geheid.
Maar dit was de kleding voor clowns en kinderen uit precies deze tijd.

Met dit in het achterhoofd lijkt ons verhaal af en klaar.
Nu rest ons alleen een lief gebaar.
Namens de ARTillerie wens ik jou toe een gezellige avond met familie en vrienden.
Hopelijk krijgen de lieve kinderen wat zij willen en stoute wat zij verdienden.